Mondkapheldin: “ik ben niet verantwoordelijk voor jouw gezondheid”


2

(UWMEDIA)

Mondkapheldin: “ik ben niet verantwoordelijk voor jouw gezondheid”

Je zal toch maar als 13-jarig meisje besluiten om geen mondkap te dragen, terwijl je school, het Amersfoortse Farel dit verplicht. “Ik durfde hiervoor nog niet eens zelf koffie te bestellen bij Starbucks. Toch besloot ik geen mondkap te dragen. Ik weet namelijk wat de gezondheidsrisico’s zijn.” Vol gigantische spanning trok deze dappere heldin iedere dag naar school – zonder mondkap. “Sommige dagen ben ik thuis gebleven omdat ik te verdrietig was. Vaak belde ik mijn ouders vanaf school – huilend. Maar ik heb nooit die mondkap opgezet!”

Ondertussen volgen meer kinderen haar voorbeeld. “Een meisje draagt hem nu ook niet meer standaard. ” Ook andere kinderen op het Farel glippen tussen de controleurs door en laten hun mondkap thuis. “School vroeg me laatst of ik geen mondkap mocht dragen van mijn ouders. Wie dit eigenlijk bedacht had. Ik heb het zelf bedacht. Mijn ouders steunen me!”
Het begon allemaal met een mail die het Farel op donderdagavond stuurde vlak voor school begon. “Mijn ouders zagen die mail het eerst. Ik kijk niet zo vaak in mijn mail. Meteen heb ik gezegd dat ik dit niet ga doen. Ik ga geen mondkap dragen. Ik weet heel goed wat de gezondheidsrisico’s zijn.”
Dus trok ze op dinsdag zenuwachtig naar school, zonder mondkap. “Bij de ingang stonden zo’n 4 mensen, die ik nog nooit gezien had. Ze vroegen me waar mijn mondkap was. Ik legde hen uit dat ik die niet had en dat ik het ook niet wilde. Ze wisten niet zo goed wat ze daarmee aanmoesten.”

Preek
De derde dag stonden er 7 mensen te controleren. “Iedereen zonder mondkap moest apart gaan staan. Daarna kregen we een preek van Van der Schoot, de afdelingsleider van de onderbouw. Het kwam erop neer dat hij zich afvroeg hoe we zo slecht konden zijn dat we geen mondkap droegen. Dat we aan de gezondheid van onze grootouders en familie moesten denken. Dat we ze hierdoor in gevaar brachten. En dat ouders gebeld zouden worden als dit nog eens gebeurde.”

Jorg Jansen, de vader van de mondkapheldin zat er helemaal klaar voor, maar het telefoontje bleef uit. “Het is een geluk dat school niet gebeld heeft. Ik had ze es flink aangepakt”, vertelt Jorg, die meerdere brieven naar rector Van der Leij stuurde maar geen of een beledigend antwoord ontving. Tot de rector schreef niet meer op de mails te zullen reageren. Ondertussen is advocaat Jeroen Pols van Viruswaarheid erbij betrokken en overweegt Jorg een claim in te dienen tegen het Farel voor de mentale schade die zijn dochter opliep. “Ik stond heel vaak bij de ingang te wachten, klaar om mijn dochter te helpen. Dan hoefde ze me alleen maar te bellen. Regelmatig kreeg ik haar dan later op de dag huilend aan de telefoon.”

“Voortaan zei ik tegen de controleurs dat ik een afspraak had met mijn ouders en dat de directeur hierover geïnformeerd was. Elke dag moest ik ditzelfde zeggen tegen dezelfde mensen. Iedere ochtend vroegen ze me weer waar mijn mondkap was. Een keer heb ik gevraagd waarom ik die mondkap eigenlijk op moest. We kwamen net uit de aula, waar we allemaal naast elkaar hadden zitten eten en opeens moest die mondkap weer op. Maar hij wist het niet. Dit waren de regels, zei hij. Meestal wordt alleen tijdens het eerste uur gecontroleerd. Als je het tweede uur komt niet. Dan kan je zonder mondkap en preek naar binnen. Dan ben je opeens niet meer gevaarlijk.”

Je maakt iedereen ziek
“Sommige docenten zijn zo bang voor Corona dat we ook tijdens de les een mondkap op moesten. Onze docent aardrijkskunde heeft zelf astma en kwetsbare ouders, vertelde hij. Zelf stond hij ook met mondkap les te geven. Zo’n blauw klusmasker uit de Praxis. Je verstaat er niets van en zo’n les komt echt niet aan. Ik zat dan achterin zonder mondkap. Na drie lessen hield het opeens op. Hoefden we geen mondkap meer op bij hem in de les. Toen was het opeens niet meer gevaarlijk.

Een keer riep een jongen aan het begin van de aardrijkskundeles, toen het nog wel moest, waar mijn mondkap was. Dat ik iedereen ziek maakte. Ik zei maar niks. De leraar ook niet. Die was te druk met zijn eigen dingen, zijn digibord, en was het waarschijnlijk ook eens met die jongen.”

Met spathelm en mondkap op
“In de gang tijdens de leswisselingen ben ik aangesproken door docenten. Dat ik mijn mondkap op moest zetten. Als ik dan vroeg waarom eigenlijk, omdat ik op voldoende afstand stond, vertelden ze me dat dit nou eenmaal de regels waren en ze die ook niet hadden bedacht. Docenten hebben hele dozen met mondkapjes in hun tas, die ze uitdelen als je je mondkapje vergeten bent. ”

“We moeten ook onze handen desinfecteren voor gym en bij de ingang van school. Maar niemand doet het gelukkig. Als we de klas binnenkomen, heeft de docent wel al onze tafels met desinfecteerspul ondergespoten. Wij moeten dan met papier onze tafels schoonmaken. Daar kom je niet onderuit. Allemaal zitten we aan dezelfde rol. Die hele klas stinkt naar dat spul. Dat ademen we dan ook weer in.”

“Docenten zitten achter een spatscherm. Alleen houdt dit halverwege hun tafel op. Toen ik vroeg waarom dat scherm niet breder was en dat dit toch zo niet werkt, kon de docent het me niet uitleggen. Toen ik mijn docent Frans vroeg of ik naar de WC mocht, zei ze dat ik niet te dichtbij mocht komen omdat dit te gevaarlijk was. Ze zijn allemaal zo bang. Een docent loopt zelfs tijdens de lessen door een lege gang met mondkap en spathelm op.”

1,5 meter normaal en Telegraaf betrouwbare bron
“Tijdens de les aardrijkskunde leerden we dat 1,5 meter normaal is. Dit stond op het bord.  Ik heb er ook een foto van gemaakt. We leerden tijdens een les Nederlands dat de NOS en de Telegraaf betrouwbare bronnen zijn en andere (internet)bronnen niet. Onze docent beeldende vorming vroeg wie de NOS-app heeft. Wij zijn 13 en niemand had die natuurlijk. Ze adviseerde ons de NOS-app te downloaden om het nieuws goed te kunnen volgen.”

‘Jij gaat dood’
“Ik ben ook een paar dagen thuis gebleven. Dan was ik te verdrietig. ‘s Avonds lig ik dan te huilen in mijn bed.  Een keer zei een meisje me dat ik dood zou gaan omdat ik geen vaccinatie wilde. Ik vind het nog steeds spannend iedere dag weer, al durf ik nu wel meer dan in het begin. Het is minder spannend geworden. Op school heb ik van geen enkele docent begrip of een positieve reactie gekregen.”

Vakantie is te gevaarlijk
“Voor de grote vakantie vroeg onze mentor tijdens zo’n zoomles wie er allemaal op vakantie ging. Ze ging ons een voor een af. Daarvoor had ze gezegd dat ze hoopte dat niemand op vakantie zou gaan omdat dit nu te gevaarlijk was en we dan het virus zouden verspreiden. Dat wie wel op vakantie ging,  zich moest laten testen. Ik heb gewoon gezegd dat ik op familiebezoek naar Slowakije ging.”
“Toen  corona uitbrak, hebben we ook 2 weken geen les gehad. School was alleen maar bezig met de eindexamenklassen. Wij hadden een soort vakantie. Op het eind van het jaar moesten we dit dan wel inhalen. Dat was niet te doen.”

Andere school
Binnenkort verlaat de mondkapheldin het Amersfoortse Farel voor een school die zich wel aan de richtlijnen van minister Slob en het OMT houdt dat mondkapjes op scholen niets toevoegen. “Een hele leuke school, zonder al die angst en maatregelen en zonder die hele zware tas.”
Monika, haar moeder voegt nog toe: “het Farel is de enige school in Amersfoort die mondkapjes verplicht en waar de angst zo groot is. Op alle andere scholen zijn geen mondkapjes of zijn ze vrijwillig. Daar zie je dat er ook geen angst is. Je vraagt je toch af waarom school niets aan deze angst doet, maar dit door alle maatregelen alleen nog verder stimuleert . Ze hebben toch ook deskundigen zoals een biologie- of statistiekleraar. Die zouden toch moeten weten dat er geen enkel wetenschappelijk bewijs is dat een niet-medische mondkap tegen Covid werkt  en wat de gezondheidsschade voor de leerlingen is. Een leraar statistiek zou toch moeten inzien dat de statistieken niet kloppen.? Als ouder krijg je hierdoor weinig vertrouwen meer in het onderwijs op het Farel, zeker als je ziet wat ze de kinderen wel leren. Dat 1,5 meter normaal is.”

De mondkapheldin, die zichzelf maar een heel gewoon meisje vindt en helemaal niet zo dapper, hoeft niet zo nodig met haar naam of gezicht in beeld. Wel heeft ze nog een paar tips. “Denk aan je eigen gezondheid. Je bent niet verantwoordelijk voor de gezondheid van iemand anders. Je kan niet iemand dwingen tot een mondkap. Als je een mondkap wil dragen, moet je dat zeker doen. Als je dat niet wil niet. Niemand kan je dwingen!”

Bijdrage door: Vliegende Viek

[zombify_post]


Like it? Share with your friends!

2
Frontier3