Onlangs van een verpleegkundige werkzaam in een ziekenhuis wat interessante zaken gehoord. Als eerste dat in Nederland de ziekenhuizen ook net als in de VS een vergoeding krijgen van 30.000 euro voor iedere Covid patient die ze behandelen.
Dat is een mooie premie (lees: perverse prikkel) die veel medewerkers een andere kant op doet kijken lijkt het wel. Althans dat zou een reden kunnen zijn waarom niemand aan de bel trekt. Iedereen die positief getest wordt met wat voor aandoening dan ook is meegenomen! Big Bussiness…draai nog maar een paar cycles extra met die PCR machine in het lab!
In de ziekenhuizen hebben we overigens ook te maken met een angstcultuur. We zien dit bij ook op de ministeries en op veel ambtelijke niveaus in de gemeenten. Mensen worden bang gemaakt om vooral niet uit de school te klappen. Artsen die wel proberen zich uit te spreken worden binnen het ziekenhuis overgeplaatst als eerste waarschuwing. Op die manier houden de kritische geesten eerder hun mond.
Een week geleden is men begonnen met afschalen van operaties e.d. omdat code zwart in het zicht zou komen. Hele afdelingen zijn nu dus leeg. Verplegend personeel en artsen hebben nu dus niets te doen. Het is namelijk niet zo dat je meteen ergens anders ingezet kan worden. Je bent niet meteen IC verpleegkundige. Nog meer uitgestelde zorg dus met schrijnende gevallen zoals we nu in de media horen. Maar het is nog geen code zwart en de nieuwe opnames waren juist iets minder deze week?!
Nu is het voor het zorgpersoneel wel even fijn om op adem te komen, het is niet niets, om al lange tijd met onderbezetting te moeten functioneren. Veel mensen in de ziekenhuizen lopen op hun laatste benen. Maar de schrijnende gevallen en de lege afdelingen? Dat valt toch niet te rijmen? Is er met een lagere bezetting niet iets mogelijk voor die mensen? Of worden die schrijnende gevallen gebruikt in de media om de druk nog wat extra op te voeren voor de ongevaccineerden? Het zou ons niet verbazen…
