(Bron: De Kritische Standaard)
Het lijkt wel alsof de samenleving op verschillende terreinen in tweeën is gesplitst. Voor regeringsbeleid en het liefst nog strenger, of er het nut niet van zien. Voor BLM of tegen. Het klimaat redden, of ‘alleen’ het milieu, omdat de mens amper invloed heeft op het klimaat.
Oppassen met kritiek
Laatst kwam ik toevallig een vriendin tegen (niet zo iemand die ik alleen van Facebook ken en waarvan ik eigenlijk geen idee heb hoe ze echt is en wat er omgaat in haar leven, maar een vriendin uit het echte normaal zeg maar). Niet dat ik altijd even blij met haar ben, ze is nogal recht voor d’r raap. Dat kan pijn doen. Maar juist door die eerlijkheid waardeer ik haar, daar heb je wat aan.
“Wat is het toch dat ik langzamerhand het gevoel krijg dat ik moet oppassen met het uiten van kritiek? Dat ik het gevoel krijg dat als ik daar niet mee stop het me op de een of andere manier mijn baan kan gaan kosten? Kritiek op de huidige regering, kritiek op de zogenaamde aanpak van corona, kritiek op het blindelings geloof van mensen in deze regering en deze aanpak. Dat ik dat maar niet meer moet uiten? Misschien komt dat doordat mensen me aankijken alsof ik levensgevaarlijk en achterlijk ben wanneer ik vertel dat ik wel gewoon met mijn ouders knuffel. Dat ik wel een hug of een zoen geef aan goede vrienden en familie, dat ik wel gewoon naar een restaurant of café ga, dat ik er totaal geen problemen mee heb om boodschappen te doen in drukke situaties.”
“Zonder dwarsliggers geen spoor”
Ja, wat is dat toch? Ik had het antwoord niet. Dus voor de zekerheid heb ik maar gezegd dat ze een complotdenker is. Dan ben ik in ieder geval af van moeilijke vragen.
Maar zo ken ik haar dus niet, dat ze haar mond houdt. En waarom zou ze? Zonder dwarsliggers geen spoor. Terwijl ze niet eens een dwarsligger is. Net als veel mensen wil ze graag antwoorden op hele normale vragen. Maar die antwoorden zijn er niet. Die kunnen er ook niet zijn, want om te beginnen kloppen cijfers waar het beleid in Nederland op gebaseerd is al niet. Ook ik had het RIVM hoog zitten. Totdat…
Welk complot?
Totdat er rare dingen gezegd werden, die ik niet kon plaatsen. Er is een killer-virus, dus we moeten allemaal binnen blijven. Maar, maar, maar het wordt net lente, de zon begint de winter weg te duwen, moeten we dan niet juist naar buiten om weerstand op te bouwen na al die maanden gezellig in de duisternis geleefd te hebben? Nee! Binnenblijven! Mond houden en luisteren. En niet meer naar besmettingshaarden vliegen. Nou ja, dat leek me wel logisch, was ik ook niet echt van plan, ik ga ook niet lekker goedkoop op vakantie naar oorlogsgebied. Ik houd wel van wat spanning, maar zulke spanning is te voorspelbaar.
Hoezo worden mensen dan met vliegtuigladingen tegelijk uit besmettingshaarden naar Nederland gehaald, vroeg ik me af.
Het was allemaal gebaseerd op aannames, veronderstellingen en later volgden er experimenten.
“Complot: een menigte die dicht opeengepakt is”
Dus ik bleef verdwaasd ronddwalen met vragen. Mensen aanklampen of zij misschien antwoorden hadden. Dat mocht niet, anderhalve meter afstand houden ja! Maar hoezo anderhalve meter? Dat helpt toch niet? Dan moet je toch minimaal acht meter afstand houden? “Houd je mond, complotdenker!”
Complotdenker? Ik stel alleen een vraag. Wat zou het complot zijn dan in de ogen van de niet-vraagbeantwoorder?
complot [samenzwering] {1588} < oudfrans complot [menigte die dicht opeengepakt is], van com- [samen] + pelote [bal] (vgl. pelotte).
Ah, een menigte die dicht opeengepakt is. Nee, daar houd ik niet van. En dat lijkt me ook niet handig als er een killervirus aan het werk is.
Killervirus
Maar is het een killer-virus? Inmiddels heeft het RIVM wel wat cijfers naar buiten gebracht. Maar ik kan er nog steeds niets mee. Alles wordt op één grote hoop gegooid. Mensen die door middel van een PCR-test in de teststraat, waarbij er een wattenstaafje tegen je frontale hersenkwab geduwd wordt zo ongeveer, positief getest zijn. Die test waarvan ook het RIVM zegt dat de uitslag niet heel betrouwbaar is, maar soms zeggen ze dat ook niet, geen idee wat ik daar dan weer mee kan. De rechter was in ieder geval van oordeel dat er teveel vals-positieve resultaten uitkwamen om het betrouwbaar te noemen en ook minister De Jonge geeft inmiddels toe dat een positieve test niet wil zeggen dat je besmettelijk bent, maar je moet wel in quarantaine, en iedereen waarmee je in contact bent geweest ook. In de cijfers van het RIVM worden die gegevens aangelengd met testresultaten van mensen die door middel van een bloedtest positief getest zijn, een stuk betrouwbaarder.
En dan nog, als je naar de cijfers (waar je eigenlijk niks mee kan, maar goed, laten we voor het gemak die cijfers nemen) van het RIVM kijkt, dan laten die een hele lichte stijging zien. Niet bepaald iets om je druk over te maken, en het is zeker geen tweede golf. Dus waarom staan we dan aan de vooravond van een tweede ‘intelligente’ (ik wil zo graag weten wie die benaming verzonnen heeft, het kan niet anders dan dat diegene in een jolige bui was) lockdown? Reguliere zorg wordt afgeschaald, bedrijven gaan failliet, mensen komen op straat te staan, wat niet mag tijdens een lockdown, de straat op, je moet binnenblijven. Het lijkt wel alsof ik in een hele slechte C-film zonder plot en zonder eind ben beland. En ergens moet er toch iemand zijn die hier beter van wordt, terwijl het hele land binnenkort aan de beademing ligt?
Paula Kammenga
p.kammenga@kritischestandaard.nl
