EEN BRIEFJE GERICHT AAN ONS PARLEMENT


0

Geachte leden der Staten-Generaal,

Zonder dralen zal ik direct met de deur in huis vallen, ik ben moe.
Ik, en waarschijnlijk miljoenen Nederlanders met mij, zijn niet alleen moe van de uitzichtloze situatie waarin wij nu al bijna een jaar door u allen gehouden – liever gezegd gegijzeld – worden, wij zijn ook letterlijk lichamelijk en geestelijk moe.
Er is maar zoveel dat het menselijk lichaam en geest kunnen incasseren, en ik vertel u bij deze: ons incasseringsvermogen is aan zijn eind gekomen.
U zult mij misschien van grootheidswaanzin betichten vanwege het feit dat ik mij de brutaliteit toeëigen om namens miljoenen Nederlanders te spreken – een grootheidswaanzin die u zich heeft toegeëigent als uw dagtaak – maar ik merk gewoon dat de rek eruit is…… en wij dus bijna op het punt beland zijn waar u ons als volk wilt hebben, moegestreden en kapot gemaakt.

Wie ik om mij heen ook spreek, of dat nu in the real life prison of de digitale versie is, men heeft het gehad met de corona waanzin en snakt letterlijk naar een vleugje vrijheid, het bewijs dat wij nog steeds in een democratische rechtsstaat leven en gewoon simpelweg het recht op een beetje medemenselijkheid, wat nog steeds – hoe zeer u allen ook uw best doet om dit te vernietigen – de basis is van ons bestaan.

Lang konden velen van ons, hoe wij ook tegenover het virus stonden, meegaan in uw boodschap: “wij doen het voor jullie eigen gezondheid,” but no more!
Er is teveel kapot gemaakt, er zijn teveel mensen slachtoffer – in veel gevallen zelfs dodelijk – geworden van de door u opgelegde maatregelen, om nog langer te kunnen spreken van het feit dat deze waanzin, en vrijheidsberoving, ons opgelegd wordt voor onze eigen gezondheid.

Het kantelpunt waarin het niet langer meer draaide om de bescherming van een kwetsbare groep, maar een letterlijk gestructureerde genocide op een gehele bevolking ligt reeds lang achter ons, maar niets heeft uw parlement doen besluiten af te stappen van dit destructieve beleid, u heeft dit beleid zelfs geïntensiveerd middels verregaande repressie, ongrondwettelijke huisinvallen door uw politiekorps en een verbod op zo goed als alles wat ons mens maakt.

Hoe lang kunt u dit onmenselijke vernietigingsbeleid voor uzelf nog verantwoorden, voordat u tot het besef komt dat hoe meer u ons vernietigd, hoe dichter het uiteindelijk bij uw eigen voordeur uitkomt?
Nu zijn wij voor u nog relatief gezichts- en naamloze nummers die u niet raken, maar er komt een tijd dat de slachtoffers geen nummers meer zijn, maar uw eigen buren, vrienden, collega’s of zelfs gezinsleden…….. en is uw gezamenlijke vernietigingsdrang dan vervult?
Is het genoeg als uw eigen kapper of groenteboer zich van het leven beroofd door uw beleid?
Komt het dichtbij genoeg als uw eigen kinderen vertellen over weer een vriendje of vriendinnetje dat uit het leven gestapt is, omdat zij niet meer wilde leven in deze dystopische waanzin?

Wanneer is het genoeg geachte parlementsleden?
Wanneer is er genoeg kapot gemaakt, zijn er genoeg doden gevallen door de maatregelen en niet door een virus, voordat u tot het inzicht komt dat u allen heeft meegewerkt aan de grootste misdaad in de Nederlandse geschiedenis?

U, en u alleen, bent hoofdelijk verantwoordelijk dat er Nederlanders sterven door iets wat u beleid noemt.
U, en u alleen, bent ervoor verantwoordelijk dat miljoenen Nederlanders met een ongekend geestelijk en lichamelijk trauma zijn opgezadeld, een trauma waar pas over jaren de volle omvang van beseft zal worden, en die ons gezondheidsstelsel nog decennialang zal overbelasten.

Maar zoals gewoonlijk zal ook dit briefje aan dovemansoren gericht zijn, want wij weten nu allemaal – o.a door de toeslagenaffaire – dat politieke verantwoording geen daadwerkelijke verantwoording is, maar slechts a free out of jail card in het Monopoly spel dat u met ons aller levens speelt.

Michel Mulder


Like it? Share with your friends!

0
Michel Mulder