(RTL Nieuws)
Hoe het wel of niet opvolgen van coronaregels tot familieruzies leidt
Niet iedereen volgt de coronamaatregelen even nauwgezet op. Dat leidt soms tot conflicten binnen families. Zoals bij Melissa, die zich eraan stoort dat haar ouders het niet zo nauw nemen met de regels, en Alexander, die de maatregelen onzinnig vindt. “Bij mijn tante ben ik niet meer welkom, mijn vader vindt me een complotdenker.”
Alexander (37) ziet de ernst niet zo in van corona. Hij noemt de cijfers van het RIVM gemanipuleerd. “Wat er precies achter zit weet ik niet, maar dat er iets niet klopt is voor mij duidelijk.” Volgens Alexander is het virus niet meer dan een standaard griep. Als gezond persoon heeft hij niets te vrezen van het virus, meent hij. Dat hij desondanks wordt geconfronteerd met ‘onzinnige regels’, stoort hem. Mondkapjes? Nergens voor nodig, vindt hij. “Ze doen niets voor de drager, en of ze eventueel anderen beschermen is ook nog maar de vraag.” (Over de effectiviteit van een niet-medisch mondkapje is nog veel onduidelijk. Volgens het RIVM is de wetenschappelijke literatuur hierover ‘niet eenduidig’, red.)
In de trein, waar mondkapjes verplicht zijn, weigert hij gedwee de regels op te volgen. “Ik wil me niet te veel laten beperken. In het begin ‘droeg’ ik een mondkapje in de zin van: boven de grond houden. Toen ze in de trein gingen mierenneuken dat ik ‘m over mijn neus en mond moest dragen, heb ik gezegd: nee, we noemen het een móndkapje, dus dan draag ik ‘m alleen over mijn mond. Ze doen zo moeilijk. Nu heb ik er eentje vol gaten, dan kan ik tenminste normaal ademen en frisse lucht binnenkrijgen.”
De overtuigingen van Alexander vallen niet bij al zijn familieleden in goede aarde. “Ik ben het buitenbeentje van de familie, sommigen vermijden contact met me. Mijn vader spreek ik nauwelijks nog, hij ziet me als een complotdenker. Als hij iets leest wat ik op Facebook heb gedeeld, zegt hij: geloof je dat soort onzin? Die discussie ga ik over het algemeen niet aan. Hij zit zo vast in zijn denkpatroon. Agree to disagree dan maar. Ja hij zou hetzelfde over mij kunnen zeggen, dat ik vastzit in mijn denkpatroon, maar ík doe onderzoek. Ik heb bepaalde bronnen waaruit heel andere dingen blijken dan wat ons wordt verteld.”
Bij zijn tante, die in het zwaargetroffen Spanje woont, is hij helemaal niet meer welkom. “Mijn tante was een groot voorstander van de strenge lockdown daar, zij laat zich bang maken door wat er naar buiten wordt gebracht. Ik, complotdenker, laat ik mezelf dan ook zo noemen, kijk iets verder dan alleen naar wat er wordt verteld en hoe we erop zouden moeten reageren. Ik heb altijd vragen gesteld en dat zal ik ook zeker blijven doen. Mijn tante is continu de massahysterie aan het verdedigen. Dus nee, we kunnen op het moment niet door één deur. Maar ik denk dat mijn vader en tante op den duur ook wel gaan inzien dat het allemaal een beetje overdreven was wat er allemaal gebeurd is. Dat verwacht ik en dat hoop ik.”
‘Ik maak me zorgen’
Waar Alexander de maatregelen het liefst helemaal niet opvolgt, is Melissa (23) juist een van de voorzichtigsten in haar familie. “Ik blijf zo veel mogelijk binnen, ga bijna alleen het huis uit voor boodschappen. Mensen houden geen afstand meer. De drukte heeft me paranoïde gemaakt. Bij elk kriebeltje in de keel en bij elke nies denk ik: het zal toch niet?” Daarmee is ze in haar familie een uitzondering. “Mijn ouders geloven niet zo in het virus. Ik vind dat zorgwekkend. Ze zeggen dat ze zich wel houden aan de regels, maar dat betwijfel ik. Ik kan het niet controleren, ze wonen een eind bij me vandaan en ik zie ze niet vaak. Mijn broertje moet binnenkort onder het mes en is dan kwetsbaar, daar maak ik me zorgen over. Wat als zij het virus oplopen en ze hem besmetten? Als ik er iets van probeer te zeggen, krijg ik te horen dat ik me niet gek moet laten maken door de mainstream media. ‘Je moet je eigen onderzoek doen’, zeggen ze dan. Vooral mijn stiefvader uit zich fel.”
In haar schoonfamilie gaat het er al net zo aan toe. “Een van mijn schoonzusjes zet haar leventje voort alsof corona niet bestaat, terwijl de andere twee uiterst voorzichtig zijn: de een werkt met kwetsbare mensen in de zorg, de ander heeft zware astma en is als de dood dat ze ziek wordt. En dan is er nog mijn schoonvader, die in januari is geopereerd vanwege kanker, maar nauwelijks afstand houdt in het openbaar, terwijl mijn schoonmoeder overbezorgd is. Het leidt tot spanningen. Tot nu toe is het gelukkig nog niet tot een grote ruzie gekomen, maar als het nog hoger oploopt kan dat niet lang meer duren.”
[zombify_post]
0 Comments