Het verhaal van Marjanne Slob

Er gebeuren momenteel dingen in Nederland die niemand zich ooit kon voorstellen. Velen verhalen worden niet verteld.


1

Het verhaal van Marjanne Slob

Er gebeuren momenteel dingen in Nederland die niemand zich ooit kon voorstellen. Velen verhalen worden niet verteld. Verhalen zoals onterechte Coronaboetes, mensen die door de politie letterlijk uit elkaar gerukt worden, omdat ze de anderhalvemeter maatregel niet naleven en de supermarkten waar winkelwagentjes verplicht zijn en verwoed worden gedesinfecteerd door de supermarkt medewerkers.

Dit is Nederland op dit moment anno 2020.

Hier het verhaal van Marjanne Slob. Haar moeder zit in een verpleeghuis Oudshoorn in Alphen aan de Rijn.

De verpleeghuizen zijn momenteel onderworpen aan strenge regels van het RIVM. Als je dit verhaal leest van Marjanne, zul je je ongetwijfeld afvragen of de regels niet te ver zijn doorgevoerd. Het is onmenselijk en triest.  

Lees hier het verhaal van Marjanne Slob,

Ik heb niks aan het verhaal van Marjanne veranderd. Het is het rauwe echte verhaal van een wanhopige vrouw in Coronatijd.

Lees het verhaal van Marjanne Slob,

Marjanne Slob is bij Verpleeghuis Oudshoorn

HELP!!

Mijn moeder zit al een jaar of 6 in een verpleeghuis, ze is ernstig dement. Gisteren werden we gevraagd naar het verpleeghuis te komen omdat het niet goed met haar ging. Ter plaatsen treffen we onze moeder en mijn vaders vrouw, ernstig vermagerd. Ze heeft een insult gehad en ze is nauwelijks te wekken. We maken ons grote zorgen maar gedurende de dag is ze weer wat opgeknapt. Vanmorgen kregen we dan ook het bericht dat we haar niet meer mogen bezoeken en dat we ons weer moeten houden aan hun regels. Niet de regels die landelijk zijn ingesteld maar de regels die Oudshoorn, het verpleeghuis zelf heeft bedacht. Blijkbaar mogen verpleeghuizen dus zelf besluiten hoe de regels zijn en die zijn in ons geval zeer summier. Er is 1 persoon die 1x pw een half uurtje mag komen in een kantoor. In de praktijk blijkt er te weinig ruimte en wordt dat 1x per 10 dagen. Je zit op grote afstand en met een mondmasker op, mijn moeder ziet slecht en is dement, dit biedt haar geen enkele kwaliteit van het bezoek. Waar is überhaupt nog kwaliteit van leven voor haar of mijn vader als ze niet bij elkaar mogen zijn en niet naar buiten mogen of samen een wijntje kunnen drinken?

We hebben al meerdere malen geprotesteerd tegen dit vreselijk strenge beleid maar we vangen bot. Wij moeten nu dus op afstand wachten tot mijn moeder overlijd, de laatste fase van haar leven mogen we niet bij haar zijn. Mijn ouders die al 50 jaar met elkaar zijn kunnen die laatste fase niet delen. We hebben hulp nodig in de hoop nog samen te kunnen zijn, of op zijn minst mijn ouders samen te laten zijn.

Mijn moeder heeft nog maar kort te leven, wie kan ons helpen???

Delen? Heel graag!!

Nb: mijn moeder wordt goed en liefdevol verzorgt door de medewerksters! Ze zijn fantastisch! De klacht gaat over het beleid!

Foto 1 is van 11 juni, foto 2 vlak na sluiting op 13 april.

[zombify_post]


Like it? Share with your friends!

1
Frontier3

0 Comments

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *